Henry King werd opgevoed tegen de achtergrond van de plantage van zijn ouders.  Hij heeft gedurende een korte periode gewerkt in een kantoortje van de spoorwegen.  Daarna begon hij met  acteren in roadshows, vaudeville, burlesque en het klassieke toneel/theater.  Vanaf 1912 was hij te zien in films waaronder “Love and War in Mexico” (1913), “The Moth and the Flame” (1913) en “Will o’ the Wisp” (1914) maar daar bleef het niet bij : King ging ook schrijven en vanaf 1915 ook  regisseren, in het begin voornamelijk korte films en iets langere films.  Soms combineerde hij de regie met acteren en was tot 1920 dus soms te zien in zijn eigen films.

Zijn eerste succes was “23 ½ Hours Leave”, een komedie die zich afspeelde in het legermilieu en één die hij had gemaakt voor producent Thomas Ince.  King maakte ook de overgang van de stille- naar de geluidsfilm mee.

In 1921 richtte hij samen met acteur Richard Barthelmess een eigen productiebedrijf op – Inspiration Films – wat in het eerste jaar al leidde tot een meesterwerk : “Tol’ able David”, een eenvoudig, suggestief, landelijk drama.  De film werd gekenmerkt door wat later zo typisch werd voor het werk van Henry King : een bijna nostalgische (voor)liefde voor immense open vlaktes en een grote liefde voor het tonen van het vroege(re) Amerika, bij voorkeur in een landelijke omgeving.

King maakte een aantal films in Italië, de eerste was “The White Sister” waarin hij Ronald Colman introduceerde én hij mag ook aanzien worden als de ontdekker van Gary Cooper in “The Winning of Barbara Worth”, Tyrone Power en Jean Peters.  Daarenboven stond hij in voor de regie van het beresterke oorlogsdrama “Twelve O’Clock High” en de sublieme western “The Gunfighter”, twee van Gregory Pecks beste films.

Henry King stond meer dan 30 jaar onder contract bij (20th Century) Fox en was zo getalenteerd en veelzijdig dat hij zowel oorlogsfilms, musicals als westerns maakte.  Soms op basis van een specifiek filmscenario, andere keren als verfilming van een boek, enz…

Hij sloot zijn carrière af met twee films die gerelateerd waren aan Scott Fitzgerald : het biografische “Beloved Infidel” en “Tender Is the night”, een bewerking van de laatste complete roman van hem.

Henry King was de broer van Louis King.